پاریس بی معشوق!

بدترين اتفاقي كه براي يك مسافر پاريس ميافته چي ميتونه باشه؟ البته شايد نظر بعضيها اين باشه كه اون چيزي كه من ازش صحبت ميكنم، نميتونه بدترين اتفاق باشه، اما اگر از نگاه كسي كه عكاسي كردن براش يكي از بزرگترين لذتهاست نگاه كنيم، اون اتفاق بد ميتونه اين باشه كه دوربين عكاسي رو قبل از سفر تو خونه جا بذاري و بخواي شبهاي پاريس رو بدون ثبت كردن حتي يك تصوير بگذروني. اين رو به اين دليل ميگم كه به هيچ وجه با دوستاني كه همراه داشتن موبايل و دوربين اون رو غنيمت ميدونن، موافق نيستم! پاريس بدون دوربين براي من مثل ماه عسل بدون همسر مي مونه. اما فعلا كه قسمت من سفر بي معشوق به شهر عشاق شده…

نمایشگاه گردشگری Top Resa
بزرگترين نمايشگاه گردشگري فرانسه، بهانه اي شده تا من براي دومين بار و اين بار از طريق پرواز به پاريس سفر كنم. با توجه به اينكه نمايشگاه گردشگري و هتلداري ايران در بهمن ماه برگزار ميشه و مديريت اجرايي تبليغات و جذب شركت كنندگان خارجي اين نمايشگاه برعهده من گذاشته شده، به اين فكر افتادم كه براي يك بار هم كه شده، يك حركت جدي براي جذب شركت كنندگان خارجي انجام بشه و مثل سالهاي قبل فقط به ارسال نامه به سفارتخانه هاي كشورها در ايران بسنده نشه. بررسي كردم كه ببينم كجاها ميشه براي اين موضوع بازاريابي كرد. ديدم از الآن تا فاصله ٣ ماه قبل از نمايشگاه تهران، ٣ نمايشگاه مهم بين المللي برگزار ميشه: نمايشگاه Top Resa فرانسه، نمايشگاه ITB Asia سنگاپور و نمايشگاه WTM لندن. حساب كردم اگه با يك برنامه درست در اين نمايشگاه ها بازاريابي بشه، اين احتمال وجود داره كه بشه چند كشور رو براي حضور در تهران ترغيب كرد. خلاصه پيشنهاد بازاريابي حضوري در نمايشگاه ها رو با برآورد هزينه و درآمد احتمالي به شركت ارائه دادم و خوشبختانه موافقت شد. بعدش هم شروع كردم به ارسال درخواست برگزاري جلسه با كشورهايي كه احتمال ميدادم علاقه مند به بازار گردشگري ايران باشند و در درخواست ارسالي خودم موضوع جلسه رو هم اعلام ميكردم كه مطمئن باشم فقط در صورتي جلسه رو تاييد كنند كه لااقل به موضوع علاقه مند باشند. نتيجه كار تا اينجا كه براي من خيلي جالب بوده؛ از حدود ٣٠ درخواستي كه به بيش از ٢٥ كشور ارسال كردم، ١٧ درخواست پذيرفته شده و براي يك جلسه حضوري وقت تعيين كردند. نميدونم چقدر احتمال داره كه در فاصله پنج ماه تا نمايشگاه بشه كشورهاي خارجي رو ترغيب به حضور در نمايشگاه گردشگري ايران كرد، اما مطمئنم وقتي تلاش كني، خدا زمينه موفقيت رو فراهم ميكنه.

لیست قرارهای ملاقات من با کشورها و سازمانهای مختلف گردشگری در نمایشگاه

.

بی هتل، آواره در پاریس شلوغ
اما از نمايشگاه كه بگذريم، دونستن اين مسئله جالبه كه من در شلوغ ترين هفته پاريس در طول سال وارد اين شهر شدم، اين رو هم پذيرش هتل گفت و هم پيدا نشدن هتل در پاريس اين مسئله رو تاييد ميكنه. من حدود يك هفته بود كه دنبال هتل درپاريس بودم، اما يا هتلهايي كه ظرفيت خالي داشت جاي خوبي نبود، يا اگه جاش خوب بود، قيمتش بالاي شبي ٧٠٠ تا ٨٠٠ هزار تومان بود. در نهايت هم در شرايطي وارد اين شهر شدم كه فقط رزرو هتل اون هم با قيمت حدود ٦٠٠ هزار تومان براي شب اول داشتم. با توجه به اينكه فردا اولين روز نمايشگاه است و من از صبح تا شب درگير جلسات هستم، ناچار شدم عليرغم خستگي زياد حاصل از پرواز دو سه تيكه، همين امشب راه بيافتم دنبال هتل! چون تو اينترنت كه كلا هيچ هتلي زير قيمت شبي دو ميليون تومان!!! پيدا نميشد. الآن كه ساعت ٢٢ به وقت پاريس و ٣٠ دقيقه بامداد به وقت تهرانه، من تازه يه هتل براي ٢ شب بعد پيدا كردم و فعلا براي دو شب خيالم راحته. فكر كنم شبهاي آخر سفر رو ناچار شم برم خارج از شهر جا بگيرم؛ با اين قيمتهايي كه هست… يعني براي ٥ روز، سه هتل عوض كنم!

دیوارها
يك نكته اي كه خيلي تو پاريس نظرم رو جلب كرد كه تو سفر قبلي بهش توجه نكرده بودم، اين هست كه تقريبا نميشه سطح خالي روي در و ديوار اين شهر پيدا كرد. هر جا رو نگاه ميكني پر از ديوارها، درها، تونلها، راهروها، تابلوها و… سطوحي است كه يا با طرح يا با نوشته هاي شلوغ، پوشانده شده و براي خودش تبديل به يك سبك شده.

شام
امشب براي شام اومدم به يك رستوران ايتاليايي به نام IL DUCA كه توي محله مونتمارتي يا همون موماخ قرار گرفته. بعد از نخوردن حدود ٣٦ ساعت غذا، خوردن اين غذاي ايتاليايي واقعا لذت داشت.
نميدونم با دغدغه هاي كاري كه براي اين سفر دارم، بتونم از ديدن پاريس اون هم بدون دوربين لذت ببرم يا نه. نمايشگاه هر روز از ٩:٣٠ تا ١٩:٠٠ برقراره و من فقط از ساعت ٢٠:٠٠ هر شب حدود ٢-٣ ساعت وقت پاريس گردي خواهم داشت. اميدوارم كه سفر خوبي باشه اين سفر…

پي نوشت:
– حدود ١٥ ماه از نوشتن آخرين سفرنامه آنلاين من و حدود ٥ ماه از آخرين سفرم ميگذره. دلم براي هر دو اتفاق تنگ شده بود.
– اگر در جذب غرفه دار و يا حتي اسپانسر خارجي موفق باشم، به نظرم اين نقطه عطفي براي گردشگري ايران خواهد بود كه ميشه توي سطح ملي و حتي بين المللي روي اون مانور كرد. اميدوارم خدا كمكم كنه…
– واقعا به (اين) سفر نياز داشتم.
– خيلي سياه پوست توي پاريس زياده، دفعه پيش متوجه اين همه سياه پوست نشده بودم
– اينجا آدم همش ياد پوآرو ميفته: بوژو موسيو!