• Menu
  • Menu

هبوط

نزديك مي شوي
شيطان مي شوي
درست در زماني كه تجسمي از فرشته اي

و من مسخ مي شوم
رام مي شوم
درست در زماني كه: منم!

باز مي كنم
دكمه هايي كه ديگر طاقت بسته ماندن ندارند
و مي بندم
چشماني كه طاقت باز ماندن ندارند

از پشت پلكهاي بسته
بهشت را نشان ميدهي
و من بي درنگ
سيب را گاز ميزنم

آدم همواره اينگونه تصميم ميگيرد…

.

مجيد عرفانيان

بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

نظرات