خیلی ساده است؛ فقط یک کلمه! شعار گردشگری دوبی رو میگم: “قطعا دوبی”! و با همین یک کلمه، هم تصویر در ذهن مخاطبشون میسازن و هم جایگاه در ذهن مخاطب ایجاد میکنن و هم آروم آروم به جایی که میخوان میرسن…
برای چهارمین بار (مثل هر 3 بار قبلی به اجبار و بر اساس یک برنامه اجتناب ناپذیر کاری) اومدم دوبی. اما در همین دو روزی که اینجا هستم یک کمی نظرم داره نسبت به دوبی عوض میشه. به نظرم باید با احترام بیشتری به مسئولین این شهر نگاه کرد. درسته که من هم مثل خیلی از ایرانیای دیگه دل خوشی از عرب ها نداریم، اما باید اعتراف کنم که گاهی لازمه برای کسایی که ازشون خوشت نمیاد هم احترام قائل بود! و من امروز در کنفرانس مشترک ATM (بازار سفر کشورهای عربی) و UNWTO (سازمان جهانی گردشگری) که نشسته بودم، برای اولین بار برای این اعراب احترام قائل شدم. من امروز وقتی که سخنرانی وزیر کشور امارات رو (که یک زن بود!) گوش کردم و تلاش کشورش رو دیدم که از الان برای انتخاب دوبی به عنوان میزبان Expo 2020 دارن تلاش میکنن و وقتی که صحبتهای رییس گردشگری دوبی رو (که یک مرد جوان پر انرژی بود) برای برنامه ریزی شون شنیدم که میخوان تا سال 2020 تعداد گردشگرهاشون رو دو برابر کنن، واقعا براشون احترام قائل شدم؛ اون هم به صورت تمام قد! و امروز چقدر رنجیدم از اینکه در کنفرانسی که حتی وزرای گردشگری کشورایی مثل باهاماس و سیشل و اردن و… حضور داشتن، نه نماینده ای از ایران بود و نه نامی از این سرزمین و نه حتی دعوتی نمایندگان این کشور!
چقدر حرف و بلکه بغض دارم برای گردشگری ایران! چقدر فکر و ایده دارم برای این سرزمین غریب افتاده! واقعا چه باید کرد؟
وقت كردي به جاي من يه سر برو MARINA و كنار درياچه بشين و يه چايي بخور و جاي منو هم خالي كن و بعد يه سر برو MARINA WALK قدم بزن نشاط رو تو دل و چهره آدما ببين و تو STARBUCKS يه ICE COFFE LATE بخور و خنك شو و باز هم جاي منو خالي كن با اينكه هيچوقت عربا رو دوست نداشتم و ندارم و نخواهم داشت ولي براي پيشرفتشون و نگرشهاشون به انسان مثل تو تمام قد مي ايستم و بهشون احترام ميذارم 2 روز وقت زيادي نيست براي اينكه بدوني دوبي رو به چي تبديل كردن وقتي يه مدت اقامت كني و هر لحظه احساس كني كه چقدر زندگي بي دغدغه است و چقدر راحت ميتوني تفريح كني و اينكه بهت به چشم يك انسان نگاه ميكنن اونوقت از دوبي بودن لذت بيشتري ميبري…….. پس يادت نره جاي منو خالي كني كه بس دلتنگشم……..
البته من هرچقدر هم که اینجا بمونم، نمیتونم به اندازه شما نسبت به اینجا آشنا بشم. اما اگه خارج از ساعتهای کار، وقتی باقی موند، حتما سعی میکنم این تجربه ها رو انجام بدم.
اصلاً لازم نیست قصه بخوری یا ناراحت شی از روزات تو دبی لذت ببر به جای این حرفا تا کی میخوایی تو حاشیه باشی رفیق؟؟؟ واسه کسی یا (چیزی) که ارزش نداره و الان 30 ساله که ارزشش و از دست داده از صدقه سری آقایون مسئول هیچ وقت قصه نخور به کیف و حالت برس پسر…
یادت باشه عربا به قلیون میگن شیشه!!!! :-))))
چی بگم! حاشیه همیشه کنار متنه دیگه! مطمئن باش بدون تجربه شیشه عربا، اینجا رو ترک نمیکنم…
منم برای کشورم خیلی بغض دارم… ولی نه فقط بابت گردشگری (که حوزه تخصصی توست و همچنین مورد علاقه من) بلکه در زمینه هایی مثل مدیریت صنعت و اقتصاد و فرهنگ و هنر… البته تمامی این موارد زنجیروار به هم مربوط اند.. خودم راجع به این مسائل خیلی فکر کردم و آخرش فقط و فقط رسیدم به همون مشکل ریشه ای که خودت میدونی چیه…! با اینکه زمان و سرمایه زیادی از دست رفته ولی اگه درست بشه همچی میتونه خیلی زود به مسیر اصلیش برگرده…..نمیدونم، یعنی اون روز رو میبینیم؟!
خيلي يادم نمي ياد چه مشكلي مورد نظرت هست، اما ميدونم كه بايد اميدوار بود…
سلام. خوشحالم که می بینم سلامت و در سفرید. به جمله آخر فکر کردم. واقعا” چه… در این زمونه و با توجه به شرایط،جوونای دلسوز و با شعور فرهنگی بالای این مرز و بوم مثل شما و….میتونید با مطرح کردن و انجام رسوندن برخی از ایده ها فرهنگ سازی کنید.( حتی با دست خالی و طولانی بودن اثرات فرهنگی). وقتی زیر سازی بنا سست و لرزونه ، پتروس های فداکار یا ریز علی هایی وجدان بیداری باید پیدا بشن و ناجی مردمانشون بشن. آمین.سلامت و شاد باشین. راستی پیشنهاد دوستمون رو ندید بگیرید البته در مورد شیشه عربا…
سلام. ممنونم، من به نوبه خودم واقعا هر اون چيزي كه از دستم بربياد انجام خواهم داد، همون طور كه تا الان توي خيلي از فضاها و فرصتهاي بين المللي براي رونق گردشگري ايران پا پيش گذاشتم…
ما همچنان اميدواريم…