کاسکاموراس

کاسکاموراس (با تشدید بر روی حرف «ر») یکی از عجیب‌ترین فستیوال‌های دنیا است که در اسپانیا برگزار می‌شود. فستیوالی که بیش از ۵۰۰ سال قدمت دارد و شروعش با نبرد بین دو شهر بر سر یک مجسمه آغاز شده است. فستیوالی که مردم در آن سر و صورت و بدن خود را با روغن ماشین و گریس و انواع رنگ‌ها آغشته می‌کنند و در فاصله بین دو شهر در آندالوسیای اسپانیا می‌روند و می‌آیند. کاسکاموراس فستیوالی است که باید و باید آن را دید.

تاریخچه فستیوال کاسکاموراس

همه چیز به قرون وسطی بازمی‌گردد. ماجرا از نبرد بین دو شهر کوچک به نام‌های باثا (Baza) و گوادیچ (Guadix) در آندالوسیا شروع شده است. «کاسکاموراس» (Cascamorras) یک کارگر اهل گوادیچ بوده که در زمینی در باثا در حال کار بوده است. او در جریان کار، به یک تندیس از بانوی رحمت (Virgen de la Piedad) برمی‌خورد و به تشویق همشهریانش تصمیم می‌گیرد تا آن را به شهر خود یعنی گوادیچ ببرد. اما ساکنین باثا که از این موضوع مطلع می‌شوند، تندیس را پیش از رسیدن او به شهرش، می‌‌ربایند. کاسکاموراس دست‌خالی به گوادیچ بازمی‌گردد و اهالی شهر بسیار مایوس می‌شوند و عامل این ناامیدی را تعقیب می‌کنند. اما در نهایت بین آنها آشتی صورت می‌گیرد و همه با هم برای بانوی رحمت که در شهر رقیب است، دعا می‌کنند. مجسمه نیز در شهر باثا می‌ماند. از آن به بعد، در سالگرد این رویداد و به بهانه وفاق مردمان دو شهر رقیب، ساکنین این دو شهر جشن می‌گیرند و پایکوبی می‌کنند.

فستیوال

امروزه، جشن گرامیداشت ساکنین شهرهای باثا و گوادیچ با عنوان فستیوال کاسکاموراس تبدیل به یک رویداد بسیار بزرگ در اسپانیا شده است. فستوالی که از 6 تا 9 سپتامبر به مدت 4 روز برگزار می‌شود و گردشگران بسیار زیادی از سرتاسر دنیا برای دیدن آن به این دو شهر سفر می‌کنند.

گوادیچ به باثا

در روز 6 سپتامبر، فردی با لباس خاص (تداعی کننده کاسکاموراس) از گوادیچ به سمت باثا حرکت می‌کند تا تندیس بانوی رحمت را با خود به گوادیچ بیاورد. او فاصله بین دو شهر را با همراهی گردشگرانی که به تماشا آمده‌اند، می‌پیماید. او هر از گاهی در بین راه می‌ایستد و پرچم خاصی که نماد بانوی رحمت است را بر روی سر مردم می‌چرخاند. در مسیری که طی می‌کند، مردم باثا با پرتاب مواد رنگی تلاش می‌کنند تا مانع رسیدن او به شهر خود شوند. آنها – که خود نیز آغشته به مواد رنگی به ویژه روغن سیاه و گریس هستند – تا می‌توانند به او روغن و رنگ می‌مالند. مردم دیگر نیز بیکار نمی‌نشینند و با پر کردن خیابان‌ها و کوچه‌ها مانع حرکت و پیشروی او می‌شوند.

باثا به گوادیچ

در روز 9 سپتامبر، کاسکاموراس با دست‌های خالی به سوی گوادیچ بازمی‌گردد. این بار نیز گردشگران همراه او هستند و او را در مسیر همراهی می‌کنند. دست خالی بودن او باعث عصبانیت مردمان گوادیچ است و این باعث می‌شود تا آنها نیز از او با رنگ و روغن استقبال کنند. این بار نیز او در طول مسیرش، بارها می‌ایستد و با چرخاندن طنابی که در دست دارد و یا پرچمی که نماد این مراسم است، حال و هوایی خاص به مراسم می‌دهد.

گریس، روغن، رنگ و آب

در طول مسیر رفت و برگشت، علاوه بر روغن و گریس و رنگ، چیزی که بسیار بر روی مردم پاشیده می‌شود آب است. این کمک می‌کند که در گرمای شهریوری آندالوسیا، مردم نفسی تازه کنند.