تهرانگردی؛ تَهِ طهران

پست های مرتبط

آسیاایران

قسم به قشم

28 آوریل 2016

آسیاایران

تهرانگردی؛ غمِ نان

13 اکتبر 2015

آسیاایران

تهرانگردی؛ مردم

12 اکتبر 2015

نظرات

• سلام و سپاس
  همیشه این ساختمانهای قدیمی با معماری زیبا و انرژی مثبتشان در تمام شهرهای ایران مخصوصا تهران مثل لعلی کدر شده می درخشند و از شما تقاضا میکنم به ساختمان ثابت پاسال تهران واقع در جردن هم سر بزنید .حتمن ماجراهایی که تازگی و نه چندان دور برایش اتفاق افتاد را شندیدید .من که دلم براش سوخت و هر موقع رد میشم نگرانم که آخرین باری باشد که ساختمان آنرا میبینم .ای کاش صاحب جدید اون می دانست اگه او را به جاذبه گردشگری و هتل مبدل سازد هم او را حفظ کرده و هم گرد و غبار بیکاری را از او زودوده است !

  سپاس و سلامت باشید

  پاسخ دهید

  • سلام
    این ساختمان ها هویت و اصالت شهرهایمان هستند. فقط متاسفانه ما به آن درجه از بلوغ نرسیده ایم که بفهمیم ارزش این خانه ها و ساختمان ها چقدر است. ما فقط حرف مفت میزنیم که گردشگری ما باید رونق بگیرد، اما هرگز نمیفهمیم که آداب این کار چیست. ای کاش سر زدن من و امثال من به این ساختمانها تاثیری داشت.
    اینکه هر کدام از این ساختمانها را آیا دوباره خواهیم دید یا نه، دغدغه همه ماست. گردشگری ایران لبریز از “ای کاش” و “ای کاش” و “ای کاش” هست…
    ممنون که همراهید

    پاسخ دهید

• سلام. بین تمام تهرانگردی هاتون من این یکی رو از همه بیشتر دوست داشتم. من عاشق ساختمانهای قدیمی و محله هایی هستم که اسمشون در تاریخ تهران برای همیشه ثبت شده, حتی اگر دیگه هیچ شباهتی به آنچه بودند نداشته باشند, مثل لاله زار. برای منی که اهل تهران نبودم و تهران رو از لابلای کتاب ها می شناختم, این ساختمانهای قدیمی مثل بازماندگان یک حادثه بودند. مدام در تلاش برای آن که قصه ای نیمه تمام رو بازگو کنند. خونه من حوالی بهارستان بود. چه حرف ها داشتند کوچه ها, چه آدم هایی رو این خیابان ها دیدند و چه خاطراتی داشتند قاب کهنه پنجره این ساختمان های فرتوت از تهرانی که تمام شده. حالا برای تماشای تهران به قوه تخیلی قوی نیاز است که تکه های بر جا مانده رو کنار هم بذاره و تهران رو بدور از این همه افسردگی, عصبیت و بی قوارگی تصویر کنه. نمی دونم کدوم آدم بی خاطره ای این لباس رو به تن تهران کرد که اصلا بهش نمیاد ولی خوبه که قد و اندازه تهران بزرگتر از این تنگ نظری هاست.
  این گزارش خیلی خوب بود. سپاس.

  پاسخ دهید

  • سلام
    خوشحالم که این یکی رو دوست داشتی. فکر کنم علاقه ما به این یادگارهای دوست داشتنی یک مرض مسری هست که هممون دچارشیم.
    وای که چه شانس بزرگی داشتی که اون حوالی خانه داشتی. زندگی در اون منطقه یک حال و هوایی داره که تا به صورت تجربی لمس نکنی، از درکش عاجزی.
    متاسفانه بی فرهنگی ما و بی مسئولیتی ما در حفظ این آثار ارزشمند داره بیداد میکنه. من نگران اون روزی هستم که برای درک تهران قدیم ناچار شیم فقط به آلبوم عکسهامون رجوع کنیم. اتفاقی که همین الان هم بیش از 80 درصد افتاده.
    من هم نزدیک به 2 سال و نیم محل کارم در عمارت مسعودیه بود. هم از حضور در اون محل لذت می بردم و هم از کار کردن در اون عمارت بی نظیر.
    ممنون که همراهید

    پاسخ دهید

• کافه گل رضاییه ناخودآگاهم را برانگیخت☺
  امیدوارم ک ساختمون مورد علاقت و حداقل خراب نکنن
  و فقط میشه ناراحت شد و سعی کرد حداقل شخص خودمون رو موظف ب رعایت و نگهداری بناها کنیم و زا مثل تو حداقل خاطرهاش و ثبت کنیم

  پاسخ دهید

  • سلام
    امان از این کافه های دوست داشتنی…
    امیدوارم.
    نه این خیلی کمه. باید برای حفظشون تلاش کنیم. فرض کن اگر یک روزی تخت جمشید رو خراب می کردن الان چه حسرت بزرگی داشتیم… امروز هم ما باید جلو تخریب تخت جمشیدهای آیندگان رو بگیریم.

    پاسخ دهید

• زیبا

  پاسخ دهید

  • سلام
    سپاس

    پاسخ دهید

• سلام بر شما
  سپاس
  برخی موارد را تکمیل می کنم
  این کامنت را بعدا حذف بفرمائید

  1) عکس دوم تا چند روز دیگر تخریب می شود!!
  2) آن خانه ای که آرم شهرداری دارد، خانه حاج حبیب القانیان است
  3) آن ساختمانی که در لاله زار معماری متفاوت دارد، هتل بوده و از شاهکار های معماری است به نام وارطان هوانسیان
  4) سینما رودکی هم کار همان معمار است (تا دو ماه دیگر تخریبش حتمی است) البته در تلاشیم
  5) خانه پیرنیا نیست ، حمام خانه است
  6) هر دو اثر شمالی تقاطع لاله زار نو و جمهوری اثر ثبتی است کافه و هتل
  7) خانه اتحادیه خریداری شده و تا چند روز آینده کار مرمتی آن شروع می شود
  8) آن مجمسه سر در سینما نیست ، تئاتر تهران یا باقی مانده تئاتر نصر است
  9) آن سردر در خیابان میرزا کوچک خان که اشوختره …. قید شده، آتشکده آدریان تهران است

  ببخشید جسارت کردم

  پاسخ دهید

  • سلام بر تو دوست عزیز
    خیلی خیلی ممنونم که این اطلاعات رو در اختیار من گذاشتی. تلاش کردم در ذیل هر عکس این اصلاحات رو انجام بدم.
    باز هم اگر موردی هست که باید اصلاح بشه خیلی ممنون میشم که بهم بگی.
    و بسیار خوشحالم که لطف داری و همراهی میکنی.

    پاسخ دهید

• در چند گروه تلگرامی – تهران باز – بدون اجازه صفحه شما را معرفی کردم

  پاسخ دهید

  • از لطفی که نسبت به من داری بینهایت ممنونم شهرام عزیز

    پاسخ دهید

• ساختمانهای بسیار ارزشمندی بودند که با تیز بینی شما به تصویر کشیده شده است .وصد حیف که براثر بی توجهی از بین میروند .ایکاش دست اندر کاران حفظ میراث فرهنگی نوک سوزنی به فکر حفظ این آثار گرانقدر بودند

  پاسخ دهید

  • سلام
    این ساختمانها آنقدر زیبا هستند که هر دیده ای را به خود جلب می کنند. تنها دیده هایی که جذب آنها نمی شوند، دیدگان مسئولین و البته مالکان کم ذوق آنهاست…

    پاسخ دهید

• سلام و درود،

  شنیدم کافه نادری رو میخواهند خراب کنند،با اینکه من هنوز به اونجا نرفتم.اما آرزوی من دیدن این مکان بوده ولی مشغله های بیش از اندازه نگذاشته….
  درهرصورت اگه خبر صحت داشته باشه خیلی متاسفم ظاهرا ما هنوز که هنوزه ارزش و اهمیت خونه ها و ساختمون های شهرمونو نفهمیدیم..😳…!

  پاسخ دهید

  • سلام
    راستش من چیزی در این مورد نشنیدم و کمی دور از ذهن هست که چنین اتفاقی بیافته
    حالا باز حتما از دوستانم که اطلاعات بیشتری در این مورد دارند میپرسم و پیگیرش می شم.
    اما شما هم دیگه تعلل نکنید. دیدنش حس خوبی داره

    پاسخ دهید

• چه عالی بودن این عکسها! حیف اگه خراب بشه این بناها یه جور هویت هستند…یه حال خوبی که وصف شدنی نیست!!!

  پاسخ دهید

  • سلام
    سپاس فراوان
    امیدوارم که آباد بشن اینها

    پاسخ دهید

• ایرانِ زیبا و آبادم آرزوست…
  معماری ما داره به کجا میره😭

  پاسخ دهید

• عكس‌ها عاليند.
  اين عبارت “همه و همه به آن لطمه می‌زنیم” واقعاً همه‌مون مسئوليم و تا از خودمون شروع نكنيم، هر روز بايد بيشتر شاهد نابودي اين يادگارهاي قديم باشيم.
  به نابودي تدريجي اين خاطرات بعضاً اعتراض هم ميشه، ولي متاسفانه صداي “مالكان منفعت‌طلبشان” رساتر از بقيه صداهاست چون خراب كردن هميشه آسون‌تر از ساختنه.

  پاسخ دهید