We are all IRAN
بعد از هفته‌ها و ماه‌ها کار و تلاش شبانه‌روزیِ یک گروه چند نفره، بالاخره روز دوشنبه 26 ژانویه سال 2015 از راه رسید و روز مهم ایران در شانزدهمین کنوانسیون فدراسیون جهانی انجمن‌های راهنمایان گردشگری در شهر پراگ آغاز شد و ایران – نه دولت ایران – در آستانه آزمونی بزرگ قرار گرفت.
به روزها و هفته‌ها و ماه‌هایی که گذشت، به امکاناتی که برای حضور در چنین آوردگاهی در اختیارمان قرار گرفت، به حمایتی که خیلی دوستانمان بی هیچ چشمداشتی بی‌دریغ انجام دادند، به انتظاری که از بعضی از متولیان و مدعیان گردشگری داشتیم و هرگز متناسب با انتظار حداقلی‌مان پاسخ نگرفتیم، به جلساتی که گاه و بی‌گاه ناچار می‌شدیم از بی‌جایی در خانه دوستان عزیزمان برگزار کنیم، به همکاری و همراهی افراد حرفه‌ای که صرفا به عشق ایران، شبانه‌روز به یاری این پروژه آمدند، به افرادی که علیرغم جایگاه‌های مناسب اجتماعی و صرفا با هدف سربلندی ایران، حاضر شدند هرگوشه‌ی به زمین مانده از کار را در دست بگیرند و به خیلی از ماجراهای اینچنینی دیگر که نگاه میکنم، حسی در درونم شکل می‌گیرد که نمی‌توانم آن را بیان کنم.
دوشنبه وقتی که پرزنتیشن ایران برای اثبات شایستگی میزبانی‌اش برای کنوانسیون بعدی در سال 2017 در سالن هتل آمباسادور (Hotel Ambassador) شهر پراگ (Prague) به نمایش درآمد، دیدن صورت‌های لبریز از اشک دوستان عزیزم و شنیدن صدای دست‌های راهنمایان گردشگری از بیش از 40 کشور دنیا در تحسین ایران، حس هیجان انگیزِ لبریز از غروری در من (و ما) ایجاد کرد که خستگی همه این هفته‌ها و ماه‌ها را از من (و ما) دور کرد.
در این چند روز، نمایندگان کشورهایی نظیر آمریکا، کانادا، استرالیا، انگلستان، کشورهای حوزه شینگن و… که ذهنشان لبریز از پرسش‌های بی‌پایانی درباره امنیت و امکان گرفتن ویزا و شرایط سیاسی و… ایران بود، بعد از پرزنتیشن ایران، خودشان به سراغ تک تک اعضای گروه ما آمده‌اند و گفته‌اند آنچه که از شما دیدیم، بدون شک بهترین پرزنتیشن ارائه شده در این کنوانسیون بود. همه افرادی که شاید هیچ امیدی به حضور با شکوه ایران در این رقابت نداشتند، و از پیروزی ایران در ایران رقابت خوشحال نمی‌شدند، در این روزها زبان به تحسین گروهی پرداخته‌اند که هفته‌های زیادی به عشق ایران، زندگی عادی خود را رها کرده بودند. آنها می‌گویند که شما بی‌شک، برنده این رقابت هستید، حتا حتا و حتا اگر بنا به دلایل بعضی مشکلات موجود، ایران انتخاب نهایی نمایندگان جهان نباشد.
مسیح شریف، آرش نورآقایی، محسن حاجی‌سعید، مهسا مطهر، عاطفه دهقان، پگاه لطیفی، حسین دهقان و همه دیگرانی که در پراگ و تهران و شهرهای دیگر در تب این رقابت هستند، سربازان ایران هستیم. همه ما برای ترسیم تصویر واقعی ایران در ذهن نمایندگان گردشگری دنیا تلاش میکنیم. امروز همه ما، ایران هستیم.
زمان پرزنتیشن دانمارک (رقیب ما)؛ و البته انتظار استرس آلود ما
.
شروع پرزنتیشن با حضور مسیح شریف بر روی استیج
.
شروع پرزنتیشن با یک طنز از پیش برنامه ریزی شده همراه بود
.
و عکس‌العمل محسن حاجی سعید و پگاه لطیفی در بین حضار طبق برنامه ریزی قبلی که با تشویق حضار همراه شد
.
و بالاخره نمایش فیلم Come to Iran
.
فیلمی که به گفته همه حضار، بسیار تاثیرگذار بود
.
چهره‌هایی که آرام آرام اشک بر روی گونه‌هایشان می‌غلطید
.
کنسول ایران در پراگ هم از میانه‌های فیلم به ما ملحق شدند
.
پایان فیلم با حضور دوباره مسیح شریف بر روی استیج همراه بود
.
پس از صحبت‌های مسیح شریف، همه تیم ما بلند شدیم و با هم به حضار گفتیم:
Come to Iran
.
و پگاه لطیفی با سینی چای که از قبل آماده کرده بودیم (و به فیلمی که نمایش دادیم، ربط داشت) به سراغ نمایندگان رفت و چای به آنها تعارف کرد
.
لباس زیبایی که پوشیده بود (لباس کردی) بسیار مورد توجه قرار گرفت
.
برنامه‌های پراگ
اگر موضوع نگرانی کشورها از امنیت ایران، باعث دردسر نشود و اکثر کشورها موافق (حداقل در ظاهر) تحت تاثیر نظرات منفی بعضی از کشورهای معدود مخالف قرار نگیرند، شانس پیروزی ایران در این رقابت بسیار بالا است. در این صورت ایران باید میزبان راهنمایان گردشگری جهان در سال 2017 باشد. جدا از آثار بسیار بزرگی که برگزاری این رویداد در این در پی خواهد داشت، لازم است تا تجربیات کنوانسیون حاضر مستندنگاری شود تا در صورت تحقق برگزاری کنوانسیون بعدی در ایران، از آنها استفاده شود. به همین منظور – از آنجا که آرش نورآقایی در وبلاگش به حاشیه‌های مراسم پرداخته است – من برنامه‌های کنوانسیون را معرفی میکنم تا هم مستندنگاری شده باشد و هم علاقه‌مندان بدانند که رای‌گیری در چه زمانی اتفاق خواهد افتاد.
اگر برنامه تورهای قبل و بعد از کنوانسیون را نیز در نظر بگیریم، این رویداد از تاریخ 23 ژانویه تا 3 فوریه برنامه‌ریزی شده است. بر این اساس تور قبل از کنوانسیون از 23 تا 25 ژانویه، کنوانسیون از 25 تا 30 و تور بعد از کنوانسیون از 30 ژانویه تا 3 فوریه تعریف شده است.
برنامه‌های کنوانسیون
یکشنبه
09:00 – 13:00 مجمع عمومی
13:00 – 14:00 ناهار
14:00 – 18:00 مجمع عمومی
19:00 – 21:00 میهمانی خوش آمدگویی
دوشنبه
08:00 – 08:45 ورزش صبحگاهی
09:00 – 10:30 افتتاحیه
10:30 – 11 پذیرایی
11:00 – 12:30 سخنرانی/ موسیقی
13:00 – 14:00 ناهار
14:00 – 15:30 ارائه کشورهای کاندیدای میزبانی دوره بعد
16:00 – 19:00 مجمع عمومی/ تور پیاده روی
19:00 – 21:30 شام عمومی
سه‌شنبه
08:00 – 08:45 ورزش صبحگاهی
09:00 – 10:30 سخنرانی پدیده باروک
10:30 – 11:00 پذیرایی
11:00 – 12:50 جلسه سالیانه
13:00 ترانسفر/ ناهار
14:00 – 16:00 تور قلعه پراگ
16:00 – 16:45 پذیرایی چای
17:00 – 18:00/18:30 ورکشاپ‌ها
18:30 – 19:00 ترانسفر
19:00 – 21:00 شام بر روی کشتی
چهارشنبه
08:00 – 08:45 ورزش صبحگاهی
08:45 – 09:00 پیاده روی به سمت دانشگاه بیزنس
09:00 – 12:30 ورکشاپ‌ها و سخنرانی‌ها
13:00 – 14:00 ناهار
14:00 – 17:00 تور اتوبوس عادی
17:00 – 21:00 مجمع عمومی همراه با شام
19:00 – 22:00 برنامه انتخابی
پنجشنبه
08:00 – 08:45 ورزش صبحگاهی
09:00 – 10:30 مباحثه پنل
10:30 – 11:00 پذیرایی
11:00 – 11:30 پیاده روی
11:30 – 13:00 کارگاه موضوعی و بازدید
14:00 – 18:00 مجمع عمومی و پذیرایی
19:30 – 23:00 شام
جمعه
08:30 – 12:00 گواهینامه ها و اظهارنظرها
09:30 – 12:00 جلسه اختتامیه
12:00 – 13:00 ناهار
رای‌گیری میزبان بعدی
طبق آن چیزی که در این برنامه مشخص است، رای گیری میزبان بعدی در بعد از ظهر روز پنجشنبه بین ساعت 14 تا 18 انجام خواهد شد. تلاش همه ما که اینجا هستیم این است که با فعالیت‌های مستمر و مذاکرات مداوم با نمایندگان کشورها، پیام‌آور خبرهای خوش باشیم. امیدوارم پست بعدی من، حاوی عکس‌های خوشحالی تیم ایران باشد…
.
توضیح: همه عکس‌ها با دوربین عاطفه دهقان و توسط یکی از اعضای تیم میزبان گرفته شده است که متاسفانه اسم او را نمی‌دانم.
مجيد عزيز درود بر تو و بقيه بچه ها كه بي دريغ در تلاش هستين. دل “ايران” به فرزندانش گرمه. مدتهاست با همراهي و هم قدمي شماها فصل جديدي در گردشگري ايران زمين باز شده كه اميد رو توو دل ما بيدار كرده و هر لحظه افق روشنتري رو برامون به تماشا ميذاره اين هم يه صفحه شه. توو اين روزها كه هر لحظه حسرت و افسوس چشمهامون رو اشكي ميكنه و همه از نا به ساماني ها دل پر دردي داريم؛ همبستگي و تلاش بي وقفه تو و دوستامون كه دورادور در جريانش بودم دل من و ما رو گرم ميكنه به روزهاي شيرين آينده. با زحمات بي چشمداشت شما، اميدوار ميشيم به فردايي كه هر لحظه با افتخار ميزبان دنيا خواهيم بود.
بيصبرانه منتظر پنجشنبه هستم و خبرهاي خوش كه طعم شيرين اين كار تيمي رو موندگار كنه در كام ما و خستگي رو از تن شما در بياره
پايدار باشي رفيق
سلام
سپاس از تو دوست من. همه ما برای یک هدف که سربلندی و موفقیت کشورمون هست تلاش میکنیم. ممنون از این انرژی مثبتی که میدی
دل ما هم گرم همین گرمای محبت شما دوستان نازنین هست. خدا رو شکر که در نهایت با خبرهای خوب ماجرا به سرانجام رسید و هیچ خستگی به جا نموند
با اندیشه هایی سرشارازتحسین وسپاس به خودپاداش دهید.برای تمام راههای نرفته ،برای تمام بی راهه های رفته.گاهی سخت ترین اتفاقات هدیه زمانه وروزگارند تنهاکافیست باورشان کنیم که سخت ترین هابرای ما ارمغان آوربهترین هاخواهندبود وآن زمانی است که خود را مقابل تمامی درهایی که به خیال باطلمان بسته شده اند،گشوده می بینیم.
می دانم ویقین دارم که موفق شده اید.تادست خداهست تامهربانیش بی انتهاست تامی گوییدخدایانگاهم کن به دورتان می گردد.
خواهران دوست داشتنی ام پگاه،عاطفه ومهسای مهربان،برادران نازنینم مجید،آرش،مسیح،محسن وحسین عزیز امیدوارم ثمره تلاش وکوشش شما برای ذره ذره خاک سرزمینمان به بهترین شکل ممکن نمود یافته وآنچه لایق این دیارکهن است آنگونه که بایسته است نثارش گردد.
دوستتان داریم،باقلبی سرشارازدعای خیربدرقه تان کردیم وبا دیدگانی لبریزازشادی چشم به راه بازگشتتان هستیم.
سلام.
چه خوب که دوستانی خوب مثل شما همراه ما هستید. دلگرمی بزرگترین همراه ما در روزهای گذشته بود. چه روزهایی که در ایران برای ساخت فیلم تلاش می کردیم و چه روزهایی که در رقابت فشرده پراگ بودیم. خدا رو شکر که تلاش سربازان سرزمین مان به نتیجه رسید
ممنون از دعاهای پر شور و واژه های دلگرم کننده ای که نثار ما کردید
مجیدعزیز فراموش کردم بگویم تیترمطلبت فوق العاده بود.به راستی که همه ما ایران هستیم
این نه تنها یک عنوان، که باور همه ما است…
سلام
سپاس از ارائه این گزارش مفید
سلام
سپاس از تو بابت همه زحماتی که در این ماه ها و سال ها کشیدی مرد…
سپاس از زحمات و تلاشتون دوست عزیز ، و امید به پیروزی در این رقابت
موفق باشید
سلام
سپاس از همراهی همه شما دوستان و یاران عزیز
مجید خان به همه تبریک میگم که توانستید حرکت خوبی را پیش ببرید . هم برای راهنمایان ایران خوشحالم هم حرکتهای آتی . موفق باشید.
سلام و عرض ارادت
این یک کار گروهی و نتیجه یک تلاش چند ماهه و چند ساله بود و موفقیت حاصل شده برای همه است
سلام و سپاس که وقت گذاشتید و ما را در جریان هیجانات لحظه به لحظه ایران قرار دادید
امیدوارم با توکل به خدا به نتایج مثبتی برسید که تداوم کشوری داشته باشد و منحصر به لحظه ای برای شادی کوتاه مدت نشود .ایشالا
موفق وسلامت و شاد باشید هرم گردشگری ایران
سلام
خواهش می کنم. ممنونم که همراه ما در این روزها بودید و هستید.
همه ما آرزویمان موفقیت روزافزون ایران است
مجید خان به همه تبریک میگم که توانستید حرکت خوبی را پیش ببرید . هم برای راهنمایان ایران خوشحالم هم حرکتهای آتی . از بی مهری مسئولین گفته بودید . من شخصا این حضور را بدون هیچ حمایتی در سال ۲۰۱۱ تجربه کردم و میدانم که دقیقا در کجای این معرکه قرار دارند . براشون آرزوی موفقیت میکنم . راهی را که شروع کردم شاید بدست توانای مسیح عزیز و شما دوست گرامی به سواحل امن زیبایی برسه . برای شما و همه دوستانی که در این راستا قدم برمیدارند از خداوند تقاضای صبر زیاد وتوانمندی مالی بسیاری دارم .چون واقعا کفش اهنین میخواهد و جیبی پر از پول … ارداتمند اربابان
سپاس فراوان
همون طور که گفتم این موفقیت در نتیجه تلاش های زیادی به دست اومده که توسط دوستان زیادی ظرف ماه ها و سال های گذشته انجام شده. این موفقیت به دست گروه 8 نفره ما و با تکیه بر تلاش های همه دلسوزان گردشگری اعم از شما و دوستان خوب دیگری مثل آرش نورآقایی به دست آمده
این آرزوی ماست که مسئولین هم آرام آرام باور کنند و اعتماد کنند و زمینه موفقیت های بیشتر شوند…
سپاس فراوان
“ایران، نه دولت ایران” آخ من اینو خیلی دوست داشتم. ایران افتخار می کنه به فرزندان خلفش. پیروز باشید.
تبریک میگم به این همه احساس مگر شما و امثال شما بتوانند این را ه را تداوم بدهند . خسته نباشید. واقعا لذت میبرم . اربابان
سپاس از شما امیر اربابان عزیز…
سپاس از تو مهدیس عزیز
امیدواریم که فرزندان خلفی برای وطنمان و سربازان شجاعی برای کشورمان باشیم
جضور شما در این همایش و کنوانسیون تثبیت راهیست که ما از سال ۱۳۷۷ شروع کردیم و با ثبت جامعه راهنمایان در سال ۱۳۸۲ هویت راهنمایان ایران را در کشور تثبیت نمودیم و درسال ۱۳۸۶ با ورود در فدراسیون جهانی جوامع راهنمایان توانستیم سی و پنجمین جامعه در این فدراسیون باشیم .
برای اولین بار در سال ۲۰۱۱ با شرکت در کنوانسیون و با تصاحب جایگاه خودمان توانستیم هویت راهنمایان ایران را در عرصه بین المللی ارايه بدهیم .
حال در سال ۲۰۱۵ میبینیم که برای میزبانی سال ۲۰۱۷ درحال رقابت هستیم . خیلی خوشحالم که میبینم نتیجه راهی که آغاز کردیم به سواحل امنی خواهد رسید . انشااله . اربابان
خوشبختانه در ادامه فعالیت های ارزشمندی که شما و دوستان دیگر مثل شما کردید، امسال ایران برای نخستین بار در مجمع عمومی صاحب 4 نماینده بود و حق رای داشت. حضور متفاوت ایران در این دوره، باعث تغییر نگرش اغلب راهنمایان جهان نسبت به کشورمان شد و بسیاری از آنها اعتراف کردند که به طور جدی به سفر به ایران فکر می کنند
خبرهای خوب در راه است . گوش به خبر سربازان وطن هستیم.
خبرهای خوب از راه رسید. ما همه ایرانیم…
مجید جان ممنون که انقدر تلاش می‌کنید و ممنون که ما رو هم در جریان قرار می‌دید. خوندن مطالب تو و آرش هیجان عجیبی ایجاد کرده و همه امیدواریم که با موفقیت برگردید.
سلام
قربان تو، انرژی همراهی شما بسیار زیاد و دلگرم کننده است
خدا رو شکر که نتیجه دلخواه حاصل شد
دوست عزيز خدا قوت گام هايتان استوار و دلهايتان گرم به راستى همه ما ايران هستيم
سلام
سپاس و سپاس، ممنون از این دلگرمی و همراهی…
خلاصه مطلب گل کاشتین و به تمام دست اندرکاران این حرکت تبریک میگم .
ارادتمندیم امیر اربابان عزیز. تبریک به همه…
مجید خان عزیزم . بادیدن و خواندن مطالب شما ازاینکه گروهی از راهنمایان ایران توانستند حرکت دیگری برای به ثبات رساندن حق واقعی شان ٬ به ثمر برسانند من را بیش از حد خوشحال کرد چون حرکتی که پس از حضور در استونیا شروع شد٬ پس از ۴ سال نتیجه انرا دیدم . شاید این اتفاق باید زودتر می افتاد اگر سازمان میراث فرهنگی کمی به عمق حرکت توجه کرده بود . بازهم خوشحالم که این اتفاق افتاد . امیدوارم که بچه ها بتوانند مقر فدراسیون را هم به ایران انتقال بدهند . اسفند ماه که به تهران برگردم حتما حضورا با شما یک ملاقات خواهم داشت . به امید روزهای بهتر برای همه راهنمایان ایران .