• Menu
  • Menu

کرواسی 2 – زاگرب

زاگرب انصافا زیباتر از اون چیزی بود که تصور می کردم. کشور برانکو ایوانکویچ و میروسلاو بلاژویچ که یه موقعی سرمربی تیم ملی ایران بودن، پایتختی زیبا داره با مردانی چشم رنگی و مردمانی علاقه مند به داشتن سگ! چون بیشتر مردمی که توی شهر دارن می گردن، یه سگ همراهشونه، در اندازه ها و رنگ های مختلف.

بافت تاریخی و قدیمی زاگرب، دو بخشه، یه چیزی مثل پراگ. با این تفاوت که بخش خیلی قدیمی شهر به طرز مشخصی از بخش قدیمی اما جدیدتر، جدا شده. اما این دو بخش درست در کنار هم قرار دارن و میدان اصلی شهر یعنی میدان اکوئست رین (Equestrain) این دو بخش رو به هم متصل می کنه.

ویژگی بسیار مهمی که بافت تاریخی و قدیمی تر زاگرب داره، اختلاف ارتفاعی است که در وسط بافتش داره. یعنی در فاصله تنها یک کوچه، شهر یه چیزی حدود 250 متر اختلاف ارتفاع داره و برای رفتن از این کوچه به کوچه بعدی، باید حدود 150 تا پله رو بالا رفت. یه بخش هایی از این بلندی شهر، فضای بسیار مناسبی است برای دیدن منظره شهر.

یکی از خیابونهای اصلی بافت تاریخی زاگرب، راسته کافه ها و رستورانها است و آدم رو یاد آتن (شهر کافه ها) میندازه. اسم این خیابون تکالچیسوا (امیدوارم درست تلفظ کرده باشم: Tkalciceva) و سرتاسرش پر از رستوران و بار و کافه است.

عضو نبودن کرواسی در کشورهای شنگن، کاملا مشخصه. چون به هیچ وجه تعداد توریست ها با سایر کشورهای اروپایی عضو شنگن قابل مقایسه نیست. صحبتی که کنسول کرواسی توی ایران می کرد، این بود که تا دو سال دیگه اونها هم به اعضای شنگن می پیوندن.

 

 

جدا از زیبایی هایی که خیابانها و کوچه های بافت تاریخی (اعم از قدیمی تر و جدیدتر) شهر داره و معماری زیبایی که باید از طریق قدم ردن توی این خیابونها کشفش کرد، چند تا بنای مهم توی شهر وجود داره که من  سعی کردم از همشون بازدیدکنم.

بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

نظرات